MUZEUM
ADWOKATURY

Muzeum Adwokatury Polskiej gromadzi i eksponuje swoje zbiory w dwóch działach:

1. Historii Adwokatury Polskiej;
2. Adwokatury polskiej w czasie II Wojny Światowej.

Muzeum ma charakter historyczny po to, aby zarówno młodym adeptom prawa, jak też wszystkim zainteresowanym ukazać korzenie zawodu adwokata w Polsce od końca XVIII wieku po czasy współczesne.

Dział Historii Adwokatury Polskiej gromadzi dokumenty archiwalne, fotografie, pamiątki po słynnych adwokatach. Zwiedzający maja możność zapoznać się z sylwetkami wybitnych przedstawicieli palestry polskiej od 1918 r. po współczesność. Ich fotografiom towarzyszą dyplomy uniwersyteckie, odznaki, ordery, legitymacje, oryginalne świadectwa ukończenia praktyk w znanych kancelariach adwokackich Lwowa, Krakowa, Warszawy i inne, nie mniej interesujące eksponaty.

Tu także wyeksponowane są cenne starodruki, jak np. Prawa Konstytucyjne i Przywileje Królestwa Polskiego z 1739 r. lub unikalny pozew sądowy z 1756 r. w sprawie zajazdu folwarku.

Z publikacji sądowych zaciekawi gablota „Adwokaci w słynnych procesach” takich jak: „Sprawa Brzeska”, procesy Eligiusza Niewiadomskiego, Jürgena Stroopa i inne jeszcze.

Ekspozycja losów adwokatury polskiej w czasie II Wojny Światowej ma specjalny charakter. Ukazuje ona nie tylko martyrologię adwokatów – ponad 50% członków palestry utraciło życie z rąk oprawców hitlerowskich i stalinowskich (Oświęcim, Majdanek, Katyń), lecz takżepodziemną walkę w dobrze zorganizowanych tajnych strukturach, którą adwokaci prowadzili w czasie okupacji. Znalazły się tu materiały dotyczące Tajnej Naczelnej Rady Adwokackiej – dokumenty, fotografie i inne pamiątki.

Udostępnione są również, mało znane szerokiej publiczności, dokumenty obrazujące nadzór hitlerowski nad adwokaturą, np. niemieckie Ausweisy, wystawiane polskim prawnikom.

Osobną grupę obiektów tworzą dokumenty związane z działalnością adwokatów osadzonych w niemieckich obozach jenieckich – oflagach. Okazuje się, że nawet tam, w skrajnie trudnych warunkach, organizowano tajne nauczanie aplikantów, przeprowadzano egzaminy, których ręcznie spisane protokoły są dostępne w Muzeum.

Wśród stałych ekspozycji szczególną uwagę zwraca wystawa upamiętniająca polskich adwokatów – jeńców w oficerskich mundurach, zamordowanych przez sowieckie NKWD w ZSRR w 1940 r.

Oprócz ekspozycji stałych, Muzeum urządza też czasowe wystawy monograficzne poświęcone wybitnym adwokatom, wykorzystując materiały własne lub udostępniane przez rodziny.

Warto nadmienić, że prawie wszystkie eksponaty stanowiące własność Muzeum pochodzą z darowizn, a liczba ich wzrasta z każdym rokiem.

Muzeum prowadzi też archiwum historii adwokatury, z którego korzystają osoby zainteresowane dziejami polskiej palestry.